Het gaat goed met de carrière van de 24-jarige Mart Hoogkamer. De zanger stond twee eer in een verkocht Ahoi.
Hij scoorde ontzettend goed met zijn nummer Ik Ga Zwemmen en laat weten dat er een groot project in zijn agenda staat.
In het najaar gaat Hoogkamer het land door met zijn eigen theatershow. De telegraaf komt met deze berichtgeving en laat weten dat de zanger hier naar uitkijkt.
“De première is op 19 oktober in Leiden en het wordt een feelgood-show met nummers uit mijn eigen repertoire en Engelse evergreens.
Tussendoor vertel ik dan over leuke, maar ook minder leuke fases uit mijn leven. De scheiding van mijn ouders heeft een enorme impact op me gehad. Ik ging ervan uit dat dat nooit zou gebeuren.
Maar naarmate ik ouder werd, kreeg ik wel door dat ze niet voor elkaar bestemd waren. Het is niet leuk als er altijd maar discussies zijn in huis. Uiteindelijk hebben ze gekozen om ieder hun eigen weg te gaan.
Daar heb ik respect voor, ook al heb ik er enorm veel moeite ermee gehad. Ieder kind wil dat zijn ouders bij elkaar blijven.
En het krijgt helemaal een wending als één van beiden een nieuwe partner in zijn leven krijgt. Ik ben altijd een jongen geweest die de familie graag bij elkaar wilde houden,” aldus Mart.
Hij vervolgt: “De showbizzwereld is soms wel anders dan ik me had voorgesteld, daar ben ik eerlijk over. Je hebt mensen die je geweldig vinden, maar er zijn er ook die je niet mogen.
Voorheen dacht ik dat iedereen blij met me was, maar dat is echt niet zo. Bijvoorbeeld toen ik laatst een lading bier over me heen kreeg.
Mensen beseffen niet hoe onprettig het is om een glas bier over je heen te krijgen. Op het moment dat het gebeurt, is het heel erg vernederend.
Als je een vol biertje op je microfoon krijgt, kan je de pech hebben dat je voortanden eruit liggen. Maar het zijn ook flesjes Flügel en in één geval een telefoon die ik naar mijn hoofd kreeg.”
Hoogkamer zegt ‘in een droom te leven’, maar droomt stiekem ook nog verder van grotere dingen. “De Kuip of de Johan Cruijff Arena zou ik graag willen vullen.
Dat zijn plannen die over vijf jaar misschien realistisch zijn. Maar net als vroeger, je moet ergens in geloven en er vol voor gaan, anders kom je er nooit.”
